Hoe leuk is het om ergens niet bij te zijn?
Als je FOMO voelt helemaal niet leuk. Maar wat nou als er niks is om de Fear Of Missing Out over te hebben?
JOMO kwam in ons leven door het coronavirus, dat onze agenda medio maart 2020 in één klap leeg veegde en alle sociale plannen annuleerde. Waar je overal bij wilde zijn tot dat moment, was er simpelweg geen sociale activiteit meer om bij te kúnnen zijn.
Maar als we het zo erg vonden om ergens niet bij te zijn, waarom zijn we dan zo blij als er niets meer is om bij te zijn? 6 factoren spelen hierbij een rol.
-
Minder stress
De wekker gaat om 06:30 uur, snel opstaan en douchen, laat het ontbijt maar zitten, dan in de file staan, op kantoor een volle dag werken, tussen de middag een cadeautje halen voor dat verjaardagsfeestje van morgen, naar de sportschool, nog even snel boodschappen doen en na het eten nog even langs bij die vriend.
Veel doen, weinig tijd. Het was voor de lockdown door het coronavirus geen ongewone dag voor de gemiddelde millennial.
En toen veranderde zo’n dag in simpelweg: wekker om 07:00 uur, rustig wakker worden en ontbijten, douchen en dan thuiswerken, met een rondje wandelen tussen de middag en een workout thuis tussen de online meetings door.
Je hoefde niet meer naar kantoor te reizen, kon niet meer naar de winkel of de sportschool en voor de gezelligheid langsgaan bij een vriend was er ook niet meer bij. Wat een verschil, hè!
Minder afwisselend en minder sociaal, maar ook minder stressvol. Nu de gejaagdheid plots uit ons leven is gehaald, komen we erachter hoe gestresst we eigenlijk leefden. Nu die stress wegvalt, ontspannen we meer. En dat komt onze gezondheid ten goede.
-
Geen sociale druk
Als millennials zijn we graag overal bij en missen we niks. Als we een keertje willen afzeggen, worden we toch overtuigd om mee te gaan door vrienden omdat ze je er zo graag bij hebben. Als iedereen gaat, voel je je misschien wel geneigd ook maar te gaan.
Dit soort sociale druk werd als een pleister in één keer weggetrokken. Waarom ging je eigenlijk altijd naar dat verjaardagsfeestje van die persoon die je amper kende, waar je eigenlijk geen bal aan vond?
-
Geen verklaring nodig
Met de nationale, zelfs wereldwijde annulering van plannen, verdween ook de drang om je te verklaren als je ergens niet bij zou zijn. Dat feestje afzeggen waar je geen zin in had was voorheen een stuk lastiger, want je wilde toch niemand schofferen of teleurstellen.
En nu was er simpelweg niks om niet naar toe te willen. Het was dus ook niet meer nodig om jezelf te verklaren als je een uitnodiging afsloeg of je afmeldde. Dat je je hier niet druk over hoefde te maken gaf met name millennials veel rust in het hoofd.
-
Meer grip
Van geleefd worden door een overvolle agenda naar leven zonder agenda.
Voor veel mensen werd het leven ineens veel overzichtelijker. We gingen terug naar een vrij basic leven, waar de drukte en spanning grotendeels uit was gehaald. Daardoor was het mogelijk meer grip te krijgen op de dagen, op je leven. Als je in control bent, maakt dat je tevredener en vervuld met rust.
-
Meer tijd
Toen alle sociale activiteiten wegvielen, we niet meer op kantoor mochten werken, amper meer onderweg waren en minimaal naar buiten konden, hadden we ineens heel veel meer tijd. Van een volle agenda naar een lege, heel onwennig.
Als je zoveel thuis bent, kun je al die dingen doen waar je eerder niet de tjid voor had (lees: nam). Ook is er meer tijd om erachter te komen wat je echt leuk vindt en wat je niet mist nu het niet meer mogelijk is. Deze soort bezinning is voor velen goed geweest. Erachter komen waarvan je energie krijgt en waardoor het weglekt geeft inzichten die je helpen meer geluk te ervaren.
-
Kwaliteit boven kwantiteit
Noodgedwongen zijn we minder in kwantiteit gaan denken en des te meer in kwaliteit. Als je maar één persoon per dag mag zien, denk je wel even na over wie je kiest. Dat was voorheen wel anders: the more the merrier. Het ene contact nog oppervlakkiger dan het andere.
Doordat je met minder mensen samenkomt en zonder afleiding van muziek, drank, etcetera is de kans groter dat je tot betere, diepgaande gesprekken komt. En dat voedt de ziel, maakt je meer joyful.
JOMO hemelt het coronavirus niet op; het is en blijft een verschrikking. Ook vierde niet iedereen het JOMO-gevoel en trad de eenzaamheid soms in.
Als we dan toch iets positiefs over deze periode moeten ontdekken, is het deze ontwikkeling wel. Drukdrukdruk had anders nooit op zo’n grote schaal plaats gemaakt voor rust en bezinning. Laten we, ook als het coronavirus uit ons leven is, hier wat van bewaren.
Om op z’n Cruijffiaans af te sluiten:
Elk nadeel heb z’n voordeel.
